Μαθαίνω να πλέκω με βελονάκι μόνη μου, όπως πολλές από εσάς απ'ότι έχω καταλάβει. Έχω ξηλώσει και ξαναπλέξει άπειρες φορές. Η χαρά που μου δίνει η ολοκλήρωση ενός project είναι απερίγραπτη, γιατί, δεν ξέρω αν συμφωνείτε οι πλέκτριες, πραγμάτικά φτιάχνεις κάτι από το τίποτα και αυτό είναι μοναδικό συναίσθημα.
Learning to Crochet and actually making a final object is a really one-of-the-kind feeling...
Αυτό που με δυσκόλεψε και δυσκολεύει πιο πολύ είναι να συντονίσω σωστά τα μεγέθη βελονακίου και μαλλιού για να πετύχω το σωστό (gauge) στα αγγλικά, βοηθήστε με αν θέλετε με την ελληνική ορολογία. Εκεί παίζει πολύ ξήλωμα...
Κάπως έτσι προέκυψε και ο φίλος μας παρακάτω! Προοριζόταν για σκούφο και...ιδού ένας ημιτελής amigurumi Stuart! Λείπουν τα χεράκια του, το στόμα του και τα μαλλάκια του!
This amigurumi Stuart happened by accident, while failing to achieve the right gauge for a minion beanie. This time, feeling more confident I could make something else out of my mistake, I went on crocheting until I made him! Really proud of myself! Missing his hands and mouth, though.
Έχετε να μου δώσετε καμιά συμβουλή για το βελονάκι; Ο επόμενος στόχος μου είναι να φτιάξω ένα αληθινό amigurumi, και λέγοντας αληθινό, εννοώ να ακολουθήσω ένα πραγματικό σχέδιο.
Μπορεί να παιδεύτηκες αλλά τα έπλεξες όμορφα τα σκουφάκια. Για το τι νούμερο βελονάκι χρειάζεται κάθε νήμα θα το καταλάβεις με τον καιρό από μόνη σου. Για αρχή όμως είναι καλό να κοιτάς όταν παίρνεις νήμα την ετικέτα που γράφει επάνω προτεινόμενο νούμερο για βελόνες ή βελονάκι. Τώρα αν πλέκεις σφιχτά θα χρησιμοποίησης μισό νούμερο μεγαλύτερο από το προτεινόμενο και αντίθετα αν πλέκεις αραιά μισό νούμερο μικρότερο. Πάντως να ξέρης ότι όσο πιο πολύ πλέκεις θα στρώνει και το χέρι σου καλύτερα. Εύχομαι καλές και όμορφες δημιουργίες.
ReplyDelete