A day at Ifigenia's Home και συνταγή χειροποίητης Chalk-y Paint

Ας μιλήσουμε για επαγγελματισμό. Ή μάλλον ας μιλήσουμε για αισθητική και επαγγελματισμό μαζί. Ή ας πούμε για το πώς είναι να έχεις το Know-How και να το μοιράζεσαι - χωρίς κόμπλεξ με πολύ κόσμο. Όλα αυτά, συνθέτουν μια ελληνική επιχείρηση που υπάρχει, δεν είναι φαντασία και για εμένα αποτελεί ένα παράδειγμα αυτού που λείπει από την Ελλάδα. Ελπίζω να δικαιολογήσω λιγό από τον ενθουσιασμό μου παρακάτω.

Οι περισσότεροι που διαβάζουν αυτές τις γραμμές θα γνωρίζουν για τα μαθήματα DIY της Ιφιγένειας Ματαράγκα και κάποιοι ίσως να τα έχουν παρακολουθήσει. Αυτό που δεν γνωρίζουν, ίσως, είναι οτι στο μάθημα αυτό για ανα-καίνιση, ανα-βάθμιση επίπλων και αντικειμένων δεν πας μόνο για να ξύσεις, να βάψεις να κάνεις decoupage ή ότι άλλο έχει το πρόγραμμα.
Το σπίτι της Ιφιγένειας και του Ευτύχη στο Λαγονήσι/Καλύβια όπου γίνονται και τα μαθήματα, αποτελεί μεγάλη έμπνευση, αφού μπορείς να θαυμάσεις και να πάρεις και ιδέες αφού σχεδόν σε κάθε γωνιά βλέπεις δημιουργίες τους και φυσικά είναι επιμελημένη, όσον φορά το styling των πάντων από εκείνους:

 

 Δεν νομίζω να υπήρχε ούτε μια γωνιά που διαφωνούσα, ακόμα και αν δεν θα το επέλεγα για το δικό μου χώρο. Παρακαλουθούσα σα να ήμουν σε ένα μουσείο δημιουργίας και έμπνευσης. Σα να ξεφύλιζα σελίδες από περιοδικά, αλλά ακόμα καλύτερα γιατί δεν είχε "στημένα" πράγματα. Το σπίτι μύριζε προσωπικότητα.

 Αυτό που με ενθουσίασε στην πορεία ήταν που έβλεπα το πρότυπο  μιας ιδανικής επιχείρισης, στην οποία δύο νέοι άνθρωποι, δημιουργούν κάνωντας αυτό που αγαπούν να κάνουν περισσότερο και η αγάπη τους αυτή τους ωθεί στο να το κάνουν όσο πιο καλά μπορούν, βελτιώνοντας το αποτέλεσμα συνεχώς, αποκτώντας περισσότερη γνώση και σεβασμό στη δουλειά τους. Και το καλύτερο, είναι πρόθυμοι να μοιράζονται αυτή τη γνώση με υπομονή και μεράκι.

Να προχωρήσω στο ψητό, όμως... στις οδηγίες για την παρακολούθηση του μαθήματος έλεγε ότι έπρεπε να έχουμε μαζί ένα αντικείμενο το οποίο θέλαμε να μεταμορφώσουμε. (Μόλις το διάβασα έτρεξα να πιάσω ένα μεγάλο τραπέζι που θέλω να φτιάξω, αλλά η υποσημείωση για ένα λογικό μέγεθος ώστε να χωράει στο workshop τους, με σταμάτησε εγκαίρως!).

Επέλεξα τελικά από τη συλλογή μου με... (παλιατζούρες θα τις πώ και ας παρεξηγηθούν), ένα κομοδίνο ξύλινο με περίτεχνα ποδαράκια, που όλες οι ελληνικές οικογένειες είχαν κάποτε και που είχα βρεί στα σκουπίδια το καλοκαίρι.

Αυτό:

(είναι αφού είχε βαφτεί με chalk paint που έφτιαξα μια ωραία φθινοπωρινή μέρα και με την οποία παρεπιπτώντος πέρασα ότι είχα βρει μπροστά μου τότε!)

***Update κατόπιν πολλών ερωτημάτων:
Την σπιτική Chalk-y Paint την έφτιαξα με την εξής συνταγή:
Για μια δόση:
1 μέρος (π.χ. ένα πλαστικό ποτήρι) καλλιτεχνικό γύψο και 
1 μέρος ζεστό νερό
2 μέρη πλαστικό χρώμα της επιλογής σας

Ανακατέψτε το ζεστό νερό με το γύψο μέχρι να διαλυθεί αρκετά καλά και στη συνέχεια προσθέστε το στο πλαστικό χρώμα επιλογής σας. Αφού κάνετε ή όχι την παλαίωση, σφραγίστε με κάποιο κερί επίπλου, διαφανές βάζω εγώ.

Διατηρείται και στο ψυγείο για μεγαλύτερη διάρκεια ζωής απλά ανακατέψτε καλά πριν κάθε χρήση.***

photo by Ifigenia's Home

Φυσικά, το συγκεκριμένο κομμάτι θα γινόταν Ifigenia's way, οπότε:  έξησα καλά τις επιφάνειες και το πέρασα με πλαστικό χρώμα που διάλεξα απο τη μεγάλη συλλογή τους (χρησιμοποιούν την αγαπημένη benjamin moore). Έκανα την παλαίωση με μια από τις τεχνικές που μας έδειξαν η Ιφιγένεια και ο Ευτύχης (αυτό τώρα πώς να το περογράψω, θέλει ολόκληρο σεμινάριο να καταλάβει κανείς..χαχα), πρόσθεσα το decoupage (ζέβρες) και το αποτέλεσμα ήταν αυτό:

 Α! Το εσωτέρικο βάφτηκε με έντονο χρώμα

 

Κοραλο-πορτοκαλί να το πώ; Ας το πω. Και στο τέλος περάστηκε με ένα "είμαι διακριτικό, ματ - αλλά κάνω τη διαφορά" βερνίκι που φυσικά και το πήρα γιατί αυτά είναι τα καλά με τα σεμινάρια, μαθαίνεις μικρά μυστικά που δε στα δίνει ούτε Youtube ούτε τίποτα.
Πολύ ενθουσιάστηκα με το δημιουργημά μου και έχει πάρει ήδη τη θέση του στο σπίτι μου , αλλά και με το γεγονός οτι αισθάνομαι πολύ πιο έτοιμη να κάνω τα μελλοντικά μου project. Α, και έμαθα και decoupage, σε ένα βαθμό τουλάχιστο που το είχα και παρεξηγημενο, αλλά πολύ μου άρεσε τελικά. Να και το φωτιστικό ριζόμπαλα που έφτιαξα.

Και φυσικά, ήταν και άλλες δεινές DIY-ers που κάναν εκπλητικά πράγματα, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά εδώ, για τους συμμαθητές μου φυσικά μιλάω στις 16-12, που είδα τι φτιάξαν από κοντά και πόσο κόπιασαν για αυτά. Και για να προλάβω τον Άγνωστο Ανώνυμο(πάντα) Σχολιαστή: όχι δεν με πλήρωσε κανείς για να τα πω όλα αυτά, όχι πως πρέπει να απολογηθώ δηλαδή που θέλω να προβάλλω με τον τρόπο μου ενδιαφέροντα πράγματα, ή να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου για κάτι από τα λίγα που έχω κάνει στη ζωή μου που να αξίζουν τα λεφτά του.